dagje Osaka, Onsen in YH

Vandaag hebben we erg ons best gedaan om kadotjes te kopen.
Jammer alleen dat het poppentheater, waar we alvast de kaartjes moesten ophalen voor morgen zo ver weg lag (voor een deel via de ondergrondse winkelstraat: Namba Walk). Het was 33 graden Celsius. Om drie uur had Wim er echt geen zin meer in, en ik eigenlijk ook niet.
Toen zijn we naar het Nat. Museum of Art gelopen, waar ik in een rolstoel heb plaats genomen en Wim duwen. Het vergt moed maar is wel heerlijk.
In het Youth Hostel is een volleybalteam aangekomen, allemaal kort zwart haar, zeer gedisciplineerd. Zojuist, in het bad bleken het opeens allemaal meisjes, hartstikke spontaan en leuk, ongeveer 15/16 jaar. Goed engels spreken doen ze niet maar ik begreep wel dat ze niet alle wedstrijden gewonnen hebben.
Ook ongeveer 30 cheerleaders van max. 12 jaar. Alles in een skyscraper van 12 verdiepingen vlakbij Shin-Osaka-Station.
Soms zie je op straat een vrouw in een kimono lopen, wat is dat toch elegant. In Kyoto nog veel meer dan hier maar dat was ivm het festival. Daar zag je ook al buitenlandsen met kimono, vooral te herkennen aan de ogen en de tongval. Kleine pasjes op kleine slippertjes, vaak met witte sokjes met een aparte grote teen.
Niet te vergelijken met een Volendammerkostuum.
Het bad: onsen.
Mannen en vrouwen gescheiden zepen zich in, wassen en afspoelen, daarna in het warme bassin van 40 graden. Heerlijk.
Elk hotel, ryokan en youth hostel heeft er meestal wel een. Wim en ik gaan zoveel mogellijk.